Foto’s van een ‘runaway bride’! en: Franky zet zijn vriend uit de wind …

Hier volgt het verslag van een afgelaste trouwpartij … Rosa is weggelopen!!!

Ze was nochtans een stralende bruid!

En Luc had zo geduldig staan wachten …

Maar, zoals Guusje hier een tijd geleden opmerkte:

wie een put graaft voor een ander, valt er zelf in

Bram en Franky in pak-met-das, dat was ook nog nooit vertoond:

Nauwelijks was Rosa weggelopen, of Luc vloog Waldek aan … en Bram had leedvermaak:

Resultaat: Waldek ontslagen, en Luc heeft zijn intrek genomen in een hotel in de stad. Daar heeft hij dus de nacht doorgebracht, Rolf en Elise.

En het blijft hier maar doorgaan: ik hoor dat Marianne haar plan doorzet om Ter Smissen te verkopen! Dat wil zeggen: Jenny én Rosa verliezen hun job. En hoe moet dat dan met Taxi Ter Smissen, want die huren daar ook???

Maar nu over de jonge ouders. Luister wat Franky aan het bespreken was met Bram … tijdens het repareren van onze schooltoiletten!

Dat wordt wat volgende zondag op het burenfeest. Ik ben wel blij dat ik er – voor de laatste keer – bij mag zijn…. en dat ik sommigen van jullie daar zal zien.

Voor het overige loop ik mezelf zowat voorbij, drukdrukdruk … ik mag maar een beperkt aantal kilo’s bagage meenemen, dus ik heb dit weekend de moeilijke oefening gedaan om te beslissen wat ik écht noodzakelijk vind voor mijn nieuwe leven.

Maar eigenlijk is dat bevrijdend: mijn leven plooit zich terug op de essentie: liefde, een ideaal, en wat kleren en boeken …

De echografie

Wij wachten hier in spanning op het ja-woord van Rosa! Dus dit is noodgedwongen een blogbericht vanop het stadhuis … gelukkig hebben ze hier ‘wifi’.

Want intussen heb ik voor jullie nog nieuws van Bram,  iets wat hij mij eergisteren al heeft verteld. In,  Elise, Café “De Welkom”…

Wat krijgen we nu? Hij gaat het toch niet in z’n hoofd krijgen om weg te blijven? Paulien is zo gelukkig!

“Waldek liegt”

Ik heb Rosa gisterenavond nog gesproken! Want het is gebeurd: Freddy heeft Waldek verteld van Lucs valstrik … en Waldek heeft Rosa ingelicht.
En straks is de trouw! Wat nu?

En vandaag is het dus zover … Nochtans waren jullie ervan overtuigd dat Rosa niet zou aarzelen, als ze de waarheid zou horen. Ik citeer bijvoorbeeld Lander:

Hopelijk gaat Waldek het nog te weten komen dat het opgezet spel is want dan zal Rosa Luc op staande voet buiten smijten!

Maar nu gelooft ze Waldek niet!

Het is trouwens voor iedereen een zware nacht geweest. Het vrijgezellenfeestje van Luc is gisteren begonnen en geëindigd naast mijn deur, op het appartement van Franky … met veel lawaai, en ze zijn héél laat thuisgekomen! En Franky heeft me foto’s van zijn gsm’s doorgestuurd!! Hier is Luc 🙂

Hier Bram als “moonwalker” – enfin, die benaming komt van Franky.

En kijk: de vriendschap tussen Franky en Bram is helemaal hersteld, al zal het Franky zwaar blijven vallen:

En toen had het fuifnummer genoeg gedronken – en Tom ook!!

Zoveel lieve reacties …. en: “niet noodzakelijk geldig in Marokko”

Jullie hebben me overstelpt met jullie reacties. Nu pas begin ik te beseffen hoe zwaar het afscheid me zal vallen…. Oprecht bedankt voor jullie lieve woorden gisteren, Suzanne, Elise, Myrthe, Gertie, Lieve, Wil, Caroline, Christel, Mieke, Marijke, Billie, Sam, Maarten, Anton, Joke, Guusje, Kat, Natascha, Honey, Arthur, Robyn …

Die drie jaar die we hier samen hebben doorgebracht, zijn me niet in m’n koude kleren gaan zitten… het is alsof ik een hele grote familie heb, die ik vanaf volgende maand zal moeten missen.

Gelukkig krijg ik veel steun van Rik. Hij beseft heel goed wat ik voor hem opgeef.

Het doet pijn, maar ik voel dat ik de juiste beslissing heb genomen.

En het is alsof het zo moet zijn. Een Franstalige collega van mij heeft een paar maanden geleden haar vooropzeg gekregen van haar huurbaas – simpel: ze kan binnenkort meteen in mijn huisje intrekken!

Myrthe was ongerust dat ik niet naar het burenfeest van 29 mei zou kunnen komen, maar wees gerust: ik zal er zeker zijn!!!  Ik wil absoluut persoonlijk afscheid van jullie kunnen nemen.

Nu rest mij nog één moeilijke opdracht: mijn buren inlichten. Misschien toch nog een weekje wachten.

Tot begin juni blijf ik hier nog op post. Ik ga proberen om de komende dagen nog zoveel mogelijk te weten te komen … Sommigen van jullie  hebben hier al geopperd dat Bianca en Mo onwettig hebben gehandeld door met Robin naar Marokko te vluchten. En Tom gaat alle juridische middelen inzetten, met de hulp van Peter. Dus daar moest ik het fijne van weten. Toen Tom even niet op kantoor was, ben ik Peter gaan opzoeken:

’t Was  vreemd om Peter zo te zien zitten. En zelf expresso te zien maken… Normaal deed z’n secretaresse dat altijd voor hem. Ik heb nog snel een foto mogen maken van zijn nieuwe “bureau”:

En toen kwam Tom binnen, en die wou natuurlijk dat ik van hem ook een foto maakte!

Nog iemand die het wist … en: de toekomst

Gisteren is het gebeurd, in Ter Smissen, Jenny heeft het me in geuren en kleuren verteld. Marianne en Tom wisten niet wat ze hoorden: Robin in Marokko, voorgoed!! Ze zijn met slaande deuren vertrokken: “Hier laten we het niet bij!”. Dat wordt dus opnieuw een procedureslag!!!

Daarna wachtte me een verrassing. Ik dacht dat Jenny, Leo, Rosa en Peggy de enigen waren die iets wisten van de vluchtplannen van Mo en Bianca. Maar er was nog iemand …

En positief nieuws van Paulien! Ze heeft zich verzoend met haar mama:

Intussen kijkt heel de buurt uit naar de trouw van Luc en Rosa overmorgen … en wij wachten in spanning op wat er gaat gebeuren. Gaat Freddy praten? Komt Rosa nog iets te weten? En wanneer? Wat er ook gebeurt: ik ga veel foto’s maken!

Kat wou weten hoelang de blog openblijft. Zeker nog een aantal dagen in juni, Kat.

Maar nu …

Lieve bloggers.

Ik had jullie beloofd om jullie meer te vertellen over wat er in mijn privéleven aan de gang is. Wil en Suzanne hadden het meteen aangevoeld: romantiek. Ja, ik ben tot over mijn oren verliefd.
Hij heet Rik, en het is de meest fantastische man ter wereld. Eigenlijk ken ik hem al meer dan een jaar – als collega-onderwijzer uit Oost-Vlaanderen. Een idealist.
Eind februari is de vonk overgesprongen, en sindsdien leef ik op wolkjes. Vergeef me dat ik julie niet meteen in vertrouwen heb genomen; het gevoel was nog te pril. En het was Rik die me vertelde over het project voor de kinderen uit de sloppenwijken in India. Samen zijn we in de Paasvakantie naar Mumbai getrokken.

En daar in die sloppenwijk van Dharavi is er iets met mij gebeurd. De ogen van die kinderen, én de ogen van Rik….terwijl we praatten met de vrijwilligers die daar aan het werk waren. Rik had  al langer via het internet contact met hen. Daar heeft hij mij in vertrouwen genomen over zijn levensdroom: ook vrijwilliger worden. Echt helpen, ter plaatse.

En toen we terugkwamen, heeft hij mij de vraag gesteld: “Wil jij dat leven met mij delen, en meegaan?” Om samen in Mumbai het verschil te maken. Hulp bieden aan kinderen die anders gedoemd zijn om hun leven in afval te slijten, net als hun ouders. Mijn hart stond stil.

Wat een dilemma …  ik heb bedenktijd genomen, gewikt en gewogen. Mijn hart zei ja, maar ook een beetje nee, want vertrekken…. dat betekent zowel jullie als mijn buren achterlaten!En: zomaar al mijn zekerheden opgeven, een man en een droom volgen, is dat verstandig?

Maar het is sterker dan mezelf.

Boven mijn bureautje hangt een citaat van de schrijfster Erica Jong: “Love is worth giving everything up for. Life doesn’t give that many chances”.

Ik heb voor de liefde gekozen. En ik hoop dat jullie me dat kunnen vergeven …

Afscheidsfoto’s van Bianca, Mo en Robin … en: De kleuterafdeling

Ze zijn veilig en wel aangekomen in Marokko. Ik was erbij, die laatste emotionele momenten in de luchthaven:

Op dat moment was Jenny nog vastbesloten om mee te vertrekken …

Maar toen ging het allemaal erg snel … een paar discrete woorden tussen Jenny en Bianca, nog één keer zwaaien naar ons …

… en Leo en Jenny liepen terug naar de Taxi van Ter Smissen, hand in hand!!

Het ga jullie daar goed, Bianca en Mo. Eindelijk bevrijd van processen en bezoekrecht.

Maar: Tom heeft bij de rechtbank over de hele lijn zijn gelijk gehaald.

Die weet dus nog niet dat de vogel gevlogen is! Peggy heeft gezwegen…Dat moet toch iets doen met haar geweten? Peggy de flapuit, die altijd zo rechtuit is!

“Ik ben die van mij kwijt”

Vrijdag de dertiende. Wat een dag. Het proces over Robin, de geheime plannen van Bianca en Mo. En Peggy die daarvan op de hoogte is.
En Jenny die ons ook verlaat!!! Ze zat in Ter Smissen met Leo aan een tafeltje…

Ik ga ook naar de luchthaven rijden. Afscheidsfoto’s nemen ….. :-(.

Maar misschien is deze dag een geluksdag voor Ann. Ik heb haar zien zitten in de Noorderzon, samen met die nieuwe, Mayra:

Toen ik een kwartiertje later weer voorbij hun tafeltje kwam, had ze plots een prachtig juweel om haar hals?!

Deze foto is speciaal voor jou, Myrthe … jij was toch nieuwsgierig naar dat juweel?

Foto’s van de staking, en: de jonge vader

’t Is hier wat geweest, met die staking. Bram en Franky stonden als echte vakbondslui pamfletten uit te delen. En toen ze mijn fototoestel zagen, deden ze er natuurlijk nog een schepje bovenop.

…. samen met Waldek:

…. die er achteraf toch wat treurig uitzag.

Ik weet aan wie hij dacht …

Luc en Freddy hebben zich niet laten zien;  jammer, Elise, ik had zelf ook dolgraag een foto van Luc en Freddy-met-blauw-oog gehad.

Maar intussen heb ik vernomen dat Luc Freddy ontslagen heeft. Hij moest wel. Ik hou m’n hart vast voor de gevolgen – en hij allicht ook.

Maar Sanitechniek is weer volop in bedrijf: bij m’n overburen – in het huis van Tom, moet ik nu zeggen – hebben ze een grote machine geïnstalleerd die dag en nacht staat te draaien. Lawaai! Blij dat ik naar school kan! Die machine moet het vocht uit het gebouw te halen, want blijkbaar hebben ook de vloeren onder water gestaan. Gevolg: Peggy en Tom zijn voor een week bij Marianne ingetrokken … ze heeft haar slag thuisgehaald!

Ze heeft me zelfs binnengeroepen, voor een foto!

Maar nu het babynieuws:

Erg overtuigend klonk dat niet …. ik moest terugdenken aan de woorden van Gertie:

Er zijn nu eenmaal dingen die een achttienjarige niet incalculeert en papa worden is er daar een van. Dat bedoelde ik  met hoe ingrijpend een leven verandert als er een baby komt…

Heel de familie samen??

Gisteren is Franky Freddy te lijf gegaan! Hij heeft hem een “rake klap” gegeven, zoals Joris het  formuleerde. En Suzanne had het over “een fikse rechtse”. Ja, als iemand iets denigrerends over homo’s zegt, dan is Franky tegenwoordig niet meer te houden…
En nu zouden ze vandaag bij Sanitechniek in staking gaan! Dat wil zeggen: als Luc Freddy niet aan de deur zet. Maar zoals we allemaal weten, is dat voor Luc een groot risico… Hoe gaat hij dat oplossen? Ik ga proberen om voor jullie een paar foto’s te maken ….

Mijn plan om met Bianca te praten, is voor de zoveelste keer mislukt. Deze keer door de schuld van Marianne ….

En zopas hoor ik dat mijn nieuwe overburen – Tom en Peggy – een lek in hun plafond hebben! En ze wonen er nog maar een dag. Als Marianne daarvan hoort …

Schuldgevoel

’t Schijnt dat Rafael een kamer heeft genomen in Ter Smissen. En vandaag zijn hier aan de overkant grote verhuisoperaties gepland … Tom is “zijn” toekomstige kantoor al komen inspecteren. Ik heb hem betrapt in de gang, voor de spiegel:

IJdel … maar als je goed kijkt, dan zie je dat zijn bef niet helemaal recht hangt 🙂

Toen ik in een taxi van Ter Smissen stapte, gebeurde er iets totaal onverwachts. Of toch niet, want Myrthe en Joke hadden het al  aangevoeld….