Al vier dagen ben ik het aan het uitstellen, zelfs vanavond nog. Maar nu mag ik niet meer wachten. De tijd dringt, morgen is mijn laatste dag. Afscheid nemen…
Het is me in die drie jaar nog nooit overkomen: ik vind de woorden niet.
Tweeëneenhalf jaar in cijfers gevat: 535 berichten van mij, 951 foto’s van mijn buren, 12.597(!) reacties van jullie…
Wat hebben we samen een lange, mooie weg afgelegd.
Toen we eraan begonnen, wist ik niet veel van bloggen af. Ik heb het samen met jullie al doende geleerd. En we zijn een hechte vriendengroep geworden. Ik heb enorm genoten van de afgelopen jaren. En ik wil jullie bedanken.
Myrthe, omdat je altijd zo snel reageerde, en altijd op de jouw eigen, bescheiden manier. Elise, jou hebben we leren kennen als vurige verdedigster van Luc. Zelfs in de zwaarste tegenwind was je niet van je stuk te brengen ;-). Jeffrey “kbhunl“, op jou konden we rekenen als er een probleem op te lossen viel.
Lieve, jij hield van krachtige formuleringen. Mieke, jij kwam altijd met een warme emotie. En Gertie, jij zette ons met onze twee voeten op de grond als we te romantisch werden over Pauliens zwangerschap..
Jeff, Kurt, Cedric, Joris … chapeau voor jullie persoonlijke getuigenis in verband met Franky’s geaardheid. Xopotl, jij was hier samen met Anton de onvermoeibare advocaat van Nina. Zoals Christel ons graag wees op positieve kanten van Marianne. En Suzanne, jou heb ik ervaren als een echte coach, met altijd een wijs woord op het juiste moment.
En dan waren er nog Maarten, Maartje, Tom, Karen, Caroline, Rolf, Sam. En Wil en zijn collega’s op kantoor. En de bloggers van het eerste uur: Vincent, Britt, Jeanne, Bernadette … en zoveel, zoveel, zovele anderen. En ik ben erg blij met je initiatief van Glurenbijdeburen, Kat, je doet dat goed.
Ergens heb ik nog een citaat, maar ik vind het niet meer terug in al de chaos van het inpakken … maar het gaat ongeveer zo: “Vriendschap is als een berg. Pas als je er vanop een afstand naar kijkt, besef je de omvang ervan.” Dat gevoel zal mij ook overvallen ….
En liefde? Dat omvat voor mij maar één woord: Rik.
We zijn zover. Vanaf woensdag stap ik in een andere realiteit.
Dan is er alleen nog deze blog, een kleine oase op het wereldwijde net, om te herlezen en te bekijken als we heimwee hebben.
30 reacties
7 juni 2011 bij 00:59
Anton
Dit is een mooi afscheid Ellie.
Het ga je goed en ik mis je nu al.
Veel groetjes en ’n stevige knuffel van je oude Anton.
7 juni 2011 bij 01:01
Ellie Vranken
Bedankt Anton.
7 juni 2011 bij 07:24
Gluren bij de buren
Wat een lief bericht Ellie! Ik ben blij dat je toch nog een foto gepost hebt, Rik ziet er een hele lieve kerel uit! Voor de laatste keer dan maar: veel geluk in India, wees voorzichtig, en laat af en toe maar iets weten indien dat mogelijk is.
En bedankt voor alles !
7 juni 2011 bij 08:54
Karen
*pakt een zakdoekje, veegt de traantjes op*
*pakt een nieuw zakdoekje en begint Ellie uit te wuiven*
Véél plezier, geluk, … in India & heb veel plezante, leuke tijden met Rik! 🙂
7 juni 2011 bij 08:58
suzanne
Lieve, lieve Ellie, wat een prachtige woorden ;ik kreeg er een brok van in de keel. Rik ziet er een sterke kerel uit in wiens sterke armen je troost en ook geluk zal vinden.
Ik heb het boek van Thuis aangeschaft van Saskia Reusens: het is echt de moeite waard en zoals ze zelf tegen me zei: er is verdomd veeeeel werk ingestoken. Proficiat daarvoor. Het is een must om in je boekenkast te hebben en je komt veel anecdotes te weten! Bedankt dat je ook in het boek over het hoofdstuk homo’s een citaat gaf van mezelf en mijn zoon.
Dat deed me veel plezier! Aan al deze jongens een tof leven gewenst: en boys je staat nooit alleen: denk daaraan!
And now , the end is near and we must face the final curtain!!!
Het doek gaat nu definitief vallen over drie jaren genieten van de blog. Je hebt ons veel vreugdevolle momenten bezorgd en onze honger naar verhalen van je buren kunnen stillen! Er waren ieders ideeën, discussies ook, lachmomenten en soms een traan maar vooral was er respect voor ieders mening; en dat is allemaal wat jij hebt gemaakt van deze blog!
Dank u Ellie: ik wens je uit gans mijn hart een mooi leven.
Niets is voor eeuwig maar de vriendschap die hier was , die vergeten we nooit!
Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag 😉
7 juni 2011 bij 08:58
Myrthe
Bedankt Ellie we zullen je niet vergeten.
Het was hier altijd heel leuk en ben blij dat ik bij de Ellieblogploeg hoor.
Ik zal je enorm missen.
Ik heb het al honderd keer gezegd maar ik ga het nog 1 keer zeggen.
Nog heel veel geluk samen met Rik en veel succes in Mumbai.
7 juni 2011 bij 10:48
Ellie Vranken
Bedankt Myrthe, Karen … en Suzanne
7 juni 2011 bij 11:34
mie
Een hoofdstuk afgesloten. De bladzijde omslaan. Een nieuw begin. Op avontuur. ’t Zal weer mooi en spannend zijn. Ik heb weinig gereageerd de voorbije jaren, maar veel gelezen en genoten van je enthousiasme. Ik zal het zeker missen. Geniet van je nieuwe uitdaging. En ergens onderweg op die grote berg van jou komen we elkaar misschien nog wel eens tegen. Tot dan!
7 juni 2011 bij 12:34
Muizeke
Het ga jullie goed,Ellie en rik..
Misschien uit het oog,maar niet uit het hart!!
Groeten en knuffels van Muizeke
7 juni 2011 bij 12:42
Mieke
Dag Ellie,
Veel geluk in het mooie kleurrijke India en met je stoere Rik!
een traan kan van verdriet maar zeker ook van geluk zijn.en een afscheid is nooit voor eeuwig.Nogmaals bedankt voor alles!
Mieke
7 juni 2011 bij 13:33
Ellie Vranken
Mooi gezegd, Mieke en mie. En een knuffel voor Muizeke.
7 juni 2011 bij 13:57
Elise
Met een brok in de keel moet ik nu dus ook afscheid nemen. 😦 Ik heb altijd genoten van de praatjes, plaatjes en discussies die hier ontstonden.
Elke morgen voordat ik naar m’n werk ging, snel even de computer aan en kijken wat de blog die dag weer bracht.
Ik zal dit hier in de toekomst dan ook hard gaan missen. Maar aan alle goede dingen moeten nu eenmaal een einde komen. 😦
Ik wil Ellie bedanken voor alle moeite die ze genomen heeft om ons hier van informatie te voorzien.
En ik vond het ook heel leuk om virtuele vrienden te worden met iedereen die hier boven al vermeld staat.
Ieder had z’n eigen mening en er kwam ook het één en ander aan informatie los, wat het allemaal zo interressant maakte.
Ik zal de discussies missen. Zoals ik die hier gisteren nog had met Joke. Ik vond dat altijd prachtig.
Rik ziet er een toffe uit. Ellie, ik wens je alle geluk met hem toe, maar mocht je toch heimwee krijgen vanuit het verre India, er blijft hier altijd een plaatsje voor je over.
7 juni 2011 bij 15:17
Sam
Hey Ellie,
Ik wou je nog bedanken voor al je reacties van en over je buren en vooral voor alle mooie foto’s (vooral die van Tom natuurlijk). Ik zal er nog dikwijls naar komen kijken. De laatste groepsfoto heb ik trouwens als voorblad op mijn pc gezet, zo ben je toch nog een beetje bij ons.
Ik vind het heel moedig van je dat je die grote stap durft te zetten naar de andere kant van de wereld om de vele kinderen in moeilijke omstandigheden een hart onder de riem te gaan steken.
Ik wens je dan ook een supermooie toekomst, samen met Rik, en hopelijk hou je af en toe toch nog eens contact.
Heel veel lieve groetjes.
Sam.
7 juni 2011 bij 15:33
Ellie Vranken
Bedankt Elise … en Sam: jij was de perfecte advocate van Tom!
7 juni 2011 bij 16:38
kbhunl
we gaan u missen ze
7 juni 2011 bij 16:55
Ellie Vranken
En ik jullie ….
7 juni 2011 bij 17:01
Maarten
Zaterdag ‘Slumdog Millionaire’, toen moest ik de hele tijd aan jou denken, Ellie. Gisteren met aardrijkskunde hebben we over verstedelijking in Rio De Janeiro geleerd, en hebben we een video gezien over de sloppenwijken in Rio De Janeiro. Ik weet, het is niet in Mumbai, maar toch moest ik bij het zien van de film weer aan jou en aan Rik denken. Ik vind het echt prachtig wat jullie doen, zulke mensen moesten er meer zijn in deze wereld, zo’n goed hart!!!
Ellie, ik wens je veel geluk in je verdere leven met Rik in Mumbai, dat je nog veel gelukkige momenten mag meemaken! Ik zal je nooit vergeten, Ellie, en ook niet wat je de voorbije drie jaar voor ons hebt gedaan!
Het ga je goed!!
7 juni 2011 bij 17:23
Christel
Het ga jullie goed, Ellie en Rik! Ik wens jullie heel veel geluk samen… 🙂
7 juni 2011 bij 17:42
Ellie Vranken
Vanavond rond middernacht zenden ze op Canvas een reportage uit over 4 kinderen uit de sloppenwijk van Mumbai. Het toeval bestaat echt niet… Ik heb de reportage al gezien, ’t is een heruitzending.
Bedankt Maarten en Christel ….
7 juni 2011 bij 17:43
krisdeckers
Beste vrouw die ik van haar nog pluim ken, maar haar blog graag wou gaan volgen,
Ik ken je helemaal niet, maar kwam toevallig bij je blog uit. Ik dacht: ‘mmm, misschien interessant om deze blog te volgen’! Ik ben hier heel nieuw en moet mijn weg nog vinden. Ware het niet dat je ermee stopt! Daar se, dat moet mij nu weer overkomen, dit is niet voor het eerst… Ik zap op tv en denk, dit is interessant, wel, 2 seconden later verschijnen de ondertitels 😉
Ik begrijp dat je naar India gaat! Heel veel succes op je nieuwe weg!
Kris
7 juni 2011 bij 18:29
Bernadette Calus
Dag Ellie
Heel veel succes met alles wat je doet! Het ga je goed, samen met Rik. Heel veel geluk samen! We gaan u allemaal missen.
Het beste en wie weet komen we elkaar nog wel ne keer tegen!
Dikke knuffel!
7 juni 2011 bij 20:55
Ellie Vranken
Een knuffel terug, Bernadette, jij ook alle goeds toegewenst….
en ook bedankt voor je reactie, onbekende Kris
7 juni 2011 bij 21:26
Rolf
Ellie ik wens jou ook nog een keer een fijne toekomst in India.
We gaan je allemaal missen.
Een dikke knuffel van mij.
Groeten Rolf
7 juni 2011 bij 21:56
Ellie Vranken
Dag Rolf!!
7 juni 2011 bij 21:58
Christine
Lieve Ellie,
Ik ben heel blij voor je. Maar heel triestig voor ons !
Ik zal je missen.
Een dikke knuffel van mij ook 😉
Christine
7 juni 2011 bij 21:59
Gertie
Dag Ellie, ook van mij de beste wensen voor het vervolg van je leven samen met Rik! Misschien komen we elkaar nog wel ergens tegen… 🙂
7 juni 2011 bij 22:00
Tuur
We zullen je zo hard missen!
7 juni 2011 bij 22:00
kbhunl
hopelijk tot een volgende keer ellie
7 juni 2011 bij 22:02
WJ
Bedankt Ellie voor alle mooie woorden, de toewijding en het noeste werk. Je was het klankbord voor alle volgers van de blog en de directe link met al je buren.
En dat allemaal door 1 vrouw. Sterk.
Veel succes met je nieuwe projecten en de nieuwe horizonten!
Ik maak een diepe buiging en dank je zeer,
Je neefje alias WJ
8 juni 2011 bij 00:01
Ellie Vranken
Bedankt, lieve Christine, Tuur en Gertie. Wie weet ….
En WJ, bedankt dat je ons naar de luchthaven wil brengen. En voor ALLES.
Hier neem ik definitief afscheid. Het ga jullie goed.