Een ramp, dat is het. Marianne die Rosa uit Ter Smissen zet … en sommigen van jullie hadden dat al lang geleden voelen aankomen, kbhunl zelfs al op 29 januari!

Aangezien ze het niet zo voor Rosa heeft, zal ze die waarschijnlijk wel buitengooien …

En op 4 februari riep Christiaan:

go Marianne! Zet Rosa maar met haar klikken en klakken aan de deur

Dat was op het moment dat Jenny de negatieve sfeer tussen haar en Rosa niet meer kon harden, en besloot om bij Taxi Ter Smissen te gaan werken…

Nu is het dus gebeurd. Er is gisteren een golf van verontwaardiging door de blog gegaan. Tuur, Suzanne, Anton, Xopotl, jullie hebben duidelijke taal gesproken. Het woord ‘serpent’ is hier zelfs gevallen. En dat ik er gisteren indirect bij betrokken was! Dat geeft me een dubbel slecht gevoel!

De avond was nochtans vrolijk begonnen, ik mocht met de twee oma’s op de foto:

Met z'n drieën aan tafel

Toen vroeg Rosa of ik haar m’n foto’s wou tonen op m’n portable … en ik voelde meteen de blik van Marianne. Ik fluisterde nog tegen Rosa: “Marianne heeft u nodig, denk ik”, maar Rosa had besloten om zich niet te laten commanderen … met het bekende resultaat.

Rosa is daarna naar de keuken gevlucht, ze wist zich geen raad van woede en onmacht:

"Dan ben ik m'n job kwijt!!!"

Toen ik uit de keuken terugkwam, zat Marianne onbewogen haar koffie te drinken. Enfin, onbewogen …. kijk naar die blik:

"Wie kaatst mag de bal verwachten"

Ik voel me nu schuldig natuurlijk … misschien, als ik die foto’s niet had getoond, was Rosa meteen naar Marianne gegaan, en was de zaak niet geëscaleerd?

Nadien ben ik bijna letterlijk weggevlucht uit Ter Smissen, naar Tom:

logo radio2

Dat gesprek stelt me toch enigszins gerust. Misschien is het allemaal niet zo simpel als Marianne doet uitschijnen.
En gelukkig heb ik tegen Tom m’n mond gehouden over Robin! Ik wil niet nog meer schade aanrichten!